Zoals al gezegd kan ik niet alles goed verwerken. Halverweg in dit verhaal staat dat ik een slapende turtle zie. Dit moet echter zijn: een Slapende HAAI. (verrassing dus al verklapt) Relax is het codewoord. Zoals gisteren al gezegd, ben ik vandaag vroeg opgestaan, niet dat ik anders uitslaap, maar toch! Vandaag zijn we al om half 8 vertrokken naar de oostkust. We gaan 2 duiken maken met EstCoast (hoe komen ze toch aan deze naam) diving. Dit zijn duiken die je niet vanaf de kany kunt maken, dus met een supersonische boot varen we dan uit. Dat betekent dat je buiten de baai komt en het rif overgaat. Hier zijn de golven momenteel 1,5 tot 2 meter. En dat trotseer ik zomaar, met mijn kans op zeeziekte!! Dan zou je zeggen moet je eigenlijk wel beloond worden met iets moois.

Het eerste deel is nog redelijk rustig, dan moet je je gereed maken voor een backroll. Dat betekent je flippers aan, masker op en dan de tocht buiten het rif. Na ongeveer 5 a 6 minuten zijn we op de dropoff plaats. Nu de fles op je rug, op de tube van de boot zitten en stuk voor stuk op commando van Hans achterover het water in. Dit loopt dan ook erg gesmeerd. Omdat je dan in de hoge golven ligt (2 meter zoals gezegd), ga je eigenlijk direct onderwater. Ik duik deze eerste duik met Emma. Zij gaat op jacht naar lionfishes (zie ook foto). Deze vis is een roofvis, die hier geen natuurlijke vijand heeft en derhalve door de mens bestreden met worden. Het is bovendien een giftige vis, echter als hij dood is kun je hem rustig eten. Inmiddels hebben een aantal restaurants deze ook op de kaart staan. Nog niet geprobeerd!

We zien eerst diverse Eagle Rays (helaas voor mij op afstand). Lukas heeft hem echter van zeer dichtbij een foto kunnen nemen, super! Ik ben met Emma dieper omdat zij de lionfish wil jagen. Wij zien echter weer een paar zeer mooie exemplaren van de Green Moray Eel. Na z'n 50 minuten komen we weer met een ervaring rijker boven. Super duik dus. Na deze duik gaan we met de boot terug naar de kant, voor een broodje en watertje. De flessen weer afhalen en nieuwe monteren. Na een uurtje gaan we weer op pad met de boot. De tweede duik is altijd ondieper, maar geeft weer kans op nieuwe vissen. Deze keer is Hans onze divemaster en geeft eerst een briefing op de boot. We gaan weer te water en hopen op de grotere exemplaren van de turtle. De vrouwtjes hebben zich inmiddels deels al in dit gebied genesteld, want de paringstijd komt aan. De mannetjes komen een maandje later. Geduldige vrouwtjes dus. Dan zou je zeggen moet het paringsritueel wel erg speciaal zijn. Nou ik kan je vertellen dat is het bij de turtle niet. Zoals het is uitgelegd lijkt het meer op een kleine verkrachting dan een mooi ritueel. Het mannetje neemt de leiding (dat is dan wel weer mooi), maar werkt in een uur zomaar een vijftal vrouwtjes af. Het nest wat vervolgens aan land wordt gelegd bevat honderden eitje, maar van elk nest zal waarschijnlijk maar 1 ei dat uitkomt ook daadwerkelijk een schildpad opleveren dat overleeft. Du mannen blijf veel in de praktijk brengen, want we willen jullie soort in de toekomst niet missen.

We zien onderweg ongeveer 15 vrouwelijke turtles. Dit levert weer een paar mooie foto's en films op. Maar uiteindelijk komt de grote verrassing, we zien een slapende turtle in zijn grot. Dit de grote bonus van deze duik. Ook hier zijn mooie foto's van en een filmpje. Wat wel zo is, is dat de kop altijd onder een rots ligt, dus de foto's zijn altijd van achteren. Supppppeeeeer!

Maar ja ook aan deze duik moet een einde komen, de lucht raakt nu eenmaal langzaam op. Mar we genieten de gehele dag even na van deze mooie ervaring. We zijn ongeveer om half twee weer aan de wal en gaan een broodje eten bij de Beachhut. Een deze keer een satetje. Ook weer lekker. We zgaan daarna weer terug naar de Lizard. Hier nemen we lekker een rustig middagje en gaan s'avonds met z'n vieren (Janette, Lukas en Rene) lekker eten bij Capricio. Het eten is hier heerlijk, maar helaas zitteen we binnen en het geluid is hier echt verschrikkelijk. Je kan niet goed met elkaar praten, laat staan luisteren. Maar het eten en het wijntje maken veel goed. Zo dat was het dan weer, een enerverende dag.

Voor een ieder even ter info. Ik kan niet zien wat ik type, dus er zullen wel wat foutjes inzitten, maar ik hoop dat jullie me dit vergeven. Iedereen tot snel.