Vanochtend maar weer eens om half acht opgestaan. Dat is zo ongeveer vaste prik hier op Bonaire. Heerlijk relaxed beginnen met een bak koffie. Vandaag gaan we naar het nationaal Park Slagbaai. Dit is echt een heel andere kant en niet alleen letterlijk van het eiland. Ruw, geen wegen maar rotsgrond om over te rijden. Maar dat is nu juist de charme van dit deel van het eiland en zoals Jorn doeltreffend zei; Het eiland heeft veel verschillende kanten. Gisteren met een doorkijkjelijkt het op Griekenlnd, vandaag met alle ruwheid lijkt het op de Grand Canyon, maar danmet minder diepere kloven. Delen lijken ook weer op de woestijn van noord Afrika. Dus wat dit kleine eiland al niet kan brengen. We nemen de lange route in het park en bekijken de diverse mooie punten. Met name de blowhole is spectaculair. Ik zal niet alles hierover vertellen, want de verrassing is nu iets groter als jullie straks op bezoek gaan komen. We lunchen rond de klok van enen op een mooie rotspartij met uitzicht op zee. Een warm broodje, een appel en lekker fris water. Daarna vervolgen we de route en komen uiteindelijk rond 2 uur aan bij restaurant Slagbaai. Hier bestellen we een polar, die echter minder koud is dan gisteren bij Rose, maar desalnietemin smaakt hij ons heerlijk. We bestellen een portie mini loempias erbij, dus dat maakt de matige lunch van eerder weer goed. Tijdens deze versnapering praten we goed over de mogelijkheden, de onmogelijkheden en de gevaren en risico's van alle plannen. Wat willen we wel, wat is verstandg etc. We gaan maandag na de gesprekken met mevr. de J. de balans opmaken en dan moeten we ook gaan beslissen wat we willen. Bestaande bouw, nieuwbouw of deels iets bestaands met daarbij iets van nieuwbouw gaan doen. Ook ik geef aan dat ik best bestaande risico's zie en het is goed is dat we dez bespreken. Daarna gaan Jorn en ik nog even snorkelen in baco Slagbaai. Inge doet even niet mee. We gaan de beide kanonnen zoeken die hier liggen. Het duurt niet lang voor we ze gevonden en hebben en snorkelen nog een halfuurtje verder. We zien een palometa, scorpion fish, diverse sanddivers. Op de terugweg vindt ik een duikcomputer op de bodem, hij ligt op ongeveer 2 meter, dus snel snorkelend naar beneden en dat leverde een goede buit op. Jorn is erg gelukkig met deze vondst. Thuis even op Internet gekeken en de waarde is al gauw 400 euro Vervolgens vangen we met de terugreis aan, Jorn fungeert als chauffeur deze terugreis. Om een uur of 5 zijn we terug bij the Lizard. Nu gaan we zo nog even iets eten. Tot snel. Ayo